The Poetry Corner

Breitmanns Last Ballads Dornenlieder

By Charles G. Leland

I. For efery Rose dot ploome in spring, Dey say an maid is porn; For efery pain dot Rose vill make Dey say dere comes a dorn. Boot let dem say yoost vot dey will, Dis ding I will soopose, Ill immer prick mein finger still, If I may pfluck die Ros. Ach, Rosalein, du schne mein, Dot man vas nefer born Vot did deserfe to win de Rose, Vot couldt not stand de Dorn. Blutfrbig ist die schne Ros, Und dot ist yoost a sign Dot I moost lose a liddle Blut To make de Ros mein. Wer Rosen bricht die Finger sticht; Das ist mir ganz gal, Der bricht sie auch in Winter nicht, Und kits no Rose at all. Was wir hier treiben und kosen, love, De joy or misery, Soll bleiben unter der Rosen, love! Und our own secret pe! II. Von Dorn ride out in hoonting gear, Mit his horse und his Hund too, Und his mutter she say, Bring home a deer, Mein Sohn, votefer you do! You know, gewiss, dot I nefer miss, Und ven you hear mine horn, Pe sure dot a deer is comin here, Said der Ritter Veit von Dorn, Mit his deer so fein, tra la la la! Mit his deer so fine, tra l! Tra la la tra la la la! Tra la la la la l! Von Dorn he ridet im greenen wood Till dere, peneat a dree, He sah a maid wie Milch und Blut. As fair ash a maid could pe. Und der Ritter he spies her great plack eyes, Ids petter, Ill pe shwore, To hafe a dear oopon two feet Dan von dot roons on four. Mit a deer so fein, tra la la la! Mit a deer so fine, tra l! Tra la la tra la la la! Tra la la la de l! Der Ritter ridet pack to home: Ach, mutter all ist goot; I prings you here de finest dear In all de green woot. De mutter she looks, mit joy surprise, Hast Recht, mein lieber Sohn; Dere vas nefer a deer vot hafe soosh eyes Ash de dear vot you hafe won! Mit her eyes so plack, tra la, la la! Mit her eyes so plack, tra l! Tra, la, la tra la, la, la! Tra la la la de l!