On the Fifth of November. Anno Aetates 17.

By William Cowper

Am pius extrema veniens Jacobus ab arcto Teucrigenas populos, lateque patentia regna Albionum tenuit, jamque inviolabile foedus Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis: Pacificusque novo felix divesque sedebat In solio, occultique doli securus & hostis: Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus, Eumenidum pater, aethereo vagus exul Olympo, Forte per immensum terrarum erraverat orbem, Dinumerans sceleris socios, vernasque fideles, Participes regni post funera moesta futuros; Hic tempestates medio ciet aere diras, Illic unanimes odium struit inter amicos, Armat & invictas in mutua viscera gentes; Regnaque olivifera vertit florentia pace, Et quoscunque videt purae virtutis amantes, Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus, Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes Tendit, ut incautos rapiat, seu Caspia Tigris Insequitur trepidam deserta per avia praedam Nocte sub illuni, & somno nictantibus astris. Talibus infestat populos Summanus & urbes Cinctus caeruleae fumanti turbine flammae. Jamque fluentisonis albentia rupibus arva Apparent, & terra Deo dilecta marino, Cui nomen dederat quondam Neptunia proles Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem Aequore tranato furiali poscere bello, Ante expugnatae crudelia saecula Troiae. At simul hanc opibusque & festa pace beatam Aspicit, & pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit Tartareos ignes & luridum olentia sulphur. Qualia Trinacria trux ab Jove clausus in Aetna Efflat tabifico monstrosus ab ore Tiphoeus. Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cuspis. Atque pererrato solum hoc lacrymabile mundo Inveni, dixit, gens haec mihi sola rebellis, Contemtrixque jugi, nostraque potentior arte. Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta, Hactenus; & piceis liquido natat aere pennis; Qua volat, adversi praecursant agmine venti, Densantur nubes, & crebra tonitrua fulgent. Jamque pruinosas velox superaverat alpes, Et tenet Ausoniae fines, a parte sinistra Nimbifer Appenninus erat, priscique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva Tibris Thetidi videt oscula dantem; Hinc Mavortigenae consistit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucem, Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, Panificosque Deos portat, scapulisque virorum Evehitur, praeeunt summisso poplite reges, Et mendicantum series longissima fratrum; Cereaque in manibus gestant funalia caeci, Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes. Templa dein multis subeunt lucentia taedis (Vesper erat sacer iste Petro) fremitoesque canentum Saepe tholos implet vacuos, & inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Asopus in undis, Et procul ipse cava responsat rupe Cithaeron. His igitur tandem solenni more peractis, Nox senis amplexus Erebi taciturna reliquit, Praecipitesque impellit equos stimulante flagello, Captum oculis Typhlonta, Melanchaetemque ferocem, Atque Acherontaeo prognatam patre Siopen Torpidam, & hirsutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius haeres Ingreditur thalamos (neque enim secretus adulter Producit steriles molli sine pellice noctes) At vix compositos somnus claudebat ocellos, Cum niger umbrarum dominus, rectorque silentum, Praedatorque hominum falsa sub imagine tectus Astitit, assumptis micuerunt tempora canis, Barba sinus promissa tegit, cineracea longo Syrmate verrit humum vestis, pendetque cucullus Vertice de raso, & ne quicquam desit ad artes, Cannabeo lumbos constrinxit fune salaces, Tarda fenestratis figens vestigia calceis. Talis uti fama est, vasta Franciscus eremo Tetra vagabatur solus per lustra ferarum, Sylvestrique tulit genti pia verba salutis Impius, atque lupos domuit, Lybicosque leones. Subdolus at tali Serpens velatus amictu Solvit in has fallax ora execrantia voces; Dormis nate? Etiamne tuos sopor opprimit artus? Immemor O fidei, pecorumque oblite tuorum, Dum cathedram venerande tuam, diadmaque triplex Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axe, Dumque pharetrati spernunt tua jura Britanni; Surge, age, surge piger, Latius quem Caesar adorat, Cui reserata patet convexi janua caeli, Turgentes animos, & fastus frange procaces, Sacrilegique sciant, tua quid maledictio possit, Et quid Apostolicae possit custodia clavis; Et memor Hesperiae disjectam ulciscere classem, Mersaque Iberorum lato vexilla profundo, Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrosae, Thermodoontea nuper regnante puella. At tu si tenero mavis torpescere lecto Crescentesque negas hosti contundere vires, Tyrrhenum implebit numeroso milite Pontum, Signaque Aventino ponet fulgentia colle: Relliquias veterum franget, flammisque cremabit, Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis, Cujus gaudebant soleis dare basia reges. Nec tamen hunc bellis & aperto Marte lacesses, Irritus ille labor, tu callidus utere fraude, Quaelibet haereticis disponere retia fas est; Jamque ad consilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, & procerum de stirpe creatos, Grandaevosque patres trabea, canisque verendos; Hos tu membratim poteris conspergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne Aedibus injecto, qua convenere, sub imis. Protinus ipse igitur quoscumque habet Anglia fidos Propositi, factique mone, quisquamne tuorum Audebit summi non jussa facessere Papae. Perculsosque metu subito, casmque stupentes Invadat vel Gallus atrox, vel saevus Iberus Saecula sic illic tandem Mariana redibunt, Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos. Et nequid timeas, divos divasque secundas Accipe, quotque tuis celebrantur numina fastis. Dixit & adscitos ponens malefidus amictus Fugit ad infandam, regnum illaetabile, Lethen. Jam rosea Eoas pandens Tithonia portas Vestit inauratas redeunti lumine terras; Maestaque adhuc nigri deplorans funera nati Irrigat ambrosiis montana cacumina guttis; Cum somnos pepulit stellatae janitor aulae Nocturnos visus, & somnia grata revolvens. Est locus aeterna septus caligine noctis Vasta ruinosi quondam fundamina tecti, Nunc torvi spelunca Phoni, Prodotaeque bilinguis Effera quos uno peperit Discordia partu. Hic inter caementa jacent praeruptaque saxa, Ossa inhumata virum, & trajecta cadavera ferro; Hic Dolus intortis semper sedet ater ocellis, Jurgiaque, & stimulis armata Calumnia fauces, Et Furor, atque viae moriendi mille videntur Et Timor, exanguisque locum circumvolat Horror, Perpetuoque leves per muta silentia Manes Exululant, tellus & sanguine conscia stagnat. Ipsi etiam pavidi latitant penetralibus antri Et Phonos, & Prodotes, nulloque sequente per antrum Antrum horrens, scopulosum, atrum feralibus umbris Diffugiunt sontes, & retro lumina vortunt, Hos pugiles Romae per saecula longa fideles Evocat antistes Babylonius, atque ita fatur. Finibus occiduis circumfusum incolit aequor Gens exosa mihi, prudens natura negavit Indignam penitus nostro conjungere mundo; Illuc, sic jubeo, celeri contendite gressu, Tartareoque leves difflentur pulvere in auras Et rex & pariter satrapae, scelerata propago Et quotquot fidei caluere cupidine verae Consilii socios adhibete, operisque ministros. Finierat, rigidi cupide paruere gemelli. Interea longo flectens curvamine caelos Despicit aetherea dominus qui fulgurat arce, Vanaque perversae ridet conamina turbae, Atque sui causam populi volet ipse tueri. Esse ferunt spatium, qua distat ab Aside terra Fertilis Europe, & spectat Mareotidas undas; Hic turris posita est Titanidos ardua Famae Aerea, lata, sonans, rutilis vicinior astris Quam superimpositum vel Athos vel Pelion Ossae Mille fores aditusque patent, totidemque fenestrae, Amplaque per tenues translucent atria muros; Excitat hic varios plebs agglomerata susurros; Qualiter instrepitant circum mulctralia bombis Agmina muscarum, aut texto per ovilia junco, Dum Canis aestivum coeli petit ardua culmen Ipsa quidem summa sedet ultrix matris in arce, Auribus innumeris cinctum caput eminet olli, Queis sonitum exiguum trahit, atque levissima captat Murmura, ab extremis patuli confinibus orbis. Nec tot Aristoride servator inique juvencae Isidos, immiti volvebas lumina vultu, Lumina non unquam tacito nutantia somno, Lumina subjectas late spectantia terras. Istis illa solet loca luce carentia saepe Perlustrare, etiam radianti impervia soli. Millenisque loquax auditaque visaque linguis Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax Nunc minuit, modo confictis sermonibus auget. Sed tamen a nostro meruisti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, Nobis digna cani, nec te memorasse pigebit Carmine tam longo, servati scilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus aequa. Te Deus aeternos motu qui temperat ignes, Fulmine praemisso alloquitur, terraque tremente: Fama siles? an te latet impia Papistarum Conjurata cohors in meque meosque Britannos, Et nova sceptrigero caedes meditata Jacobo: Nec plura, illa statim sensit mandata Tonantis, Et satis ante fugax stridentes induit alas, Induit & variis exilia corpora plumis; Dextra tubam gestat Temesaeo ex aere sonoram. Nec mora jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum est cursu celeres praevertere nubes, Jam ventos, jam solis equos post terga reliquit: Et primo Angliacas solito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura spargit, Mox arguta dolos, & detestabile vulgat Proditionis opus, nec non facta horrida dictu, Authoresque addit sceleris, nec garrula caecis Insidiis loca structa silet; stupuere relatis, Et pariter juvenes, pariter tremuere puellae, Effaetique senes pariter, tanteaeque ruinae Sensus ad aetatem subito penetraverat omnem Attamen interea populi miserescit ab alto Aethereus pater, & crudelibus obstitit ausis Papicolum; capti poenas raptantur ad acres; At pia thura Deo, & grati solvuntur honores; Compita laeta focis genialibus omnia fumant; Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris Null Dies toto occurrit celebratior anno.