The Poetry Corner

Laura Matilda's Dirge.

By Charles Stuart Calverley

FROM 'REJECTED ADDRESSES.' Balmy Zephyrs, lightly flitting, Shade me with your azure wing; On Parnassus' summit sitting, Aid me, Clio, while I sing. Softly slept the dome of Drury O'er the empyreal crest, When Alecto's sister-fury Softly slumb'ring sunk to rest. Lo! from Lemnos limping lamely, Lags the lowly Lord of Fire, Cytherea yielding tamely To the Cyclops dark and dire. Clouds of amber, dreams of gladness, Dulcet joys and sports of youth, Soon must yield to haughty sadness; Mercy holds the veil to Truth. See Erostratas the second Fires again Diana's fane; By the Fates from Orcus beckon'd, Clouds envelop Drury Lane. Where is Cupid's crimson motion? Billowy ecstasy of woe, Bear me straight, meandering ocean, Where the stagnant torrents flow. Blood in every vein is gushing, Vixen vengeance lulls my heart; See, the Gorgon gang is rushing! Never, never let us part. NAENIA. O quot odoriferi voitatis in aere venti, Caeruleum tegmen vestra sit ala mihi: Tuque sedens Parnassus ubi caput erigit ingens, Dextra veni, Clio: teque docente canam. Jam suaves somnos Tholus affectare Theatri Coeperat, igniflui trans laqueare poli: Alectus consanguineam quo tempore Erinnyn, Suave soporatam, coepit adire quies. Lustra sed ecce labans claudo pede Lemnia linquit Luridus (at lente lugubriterque) Deus: Amisit veteres, amisit inultus, amores; Teter habet Venerem terribilisque Cyclops. Electri nebulas, potioraque somnia vero; Quotque placent pueris gaudia, quotque joci; Omnia tristiae fas concessisse superbae: Admissum Pietas scitque premitque nefas. Respice! Nonne vides ut Erostratus alter ad aedem Rursus agat flammas, spreta Diana, tuam? Mox, Acheronteis quas Parca eduxit ab antris, Druriacam nubes corripuere domum. O ubi purpurei motus pueri alitis? o qui Me mihi turbineis surripis, angor, aquis! Duc, labyrintheum, duc me, mare, tramite recto Quo rapidi fontes, pigra caterva, ruunt! Jamque - soporat enim pectus Vindicta Virago; Omnibus a venis sanguinis unda salit; Gorgoneique greges praeceps (adverte!) feruntur - Sim, precor, o! semper sim tibi junctus ego.